vrijdag 31 januari 2014

Bakens




















soms
kan zelfs de zachtste rijp
de angsten niet verbloemen
ontwaakt de dag
in een spoor
van opgedroogd  verdriet

de lucht grijst
in ’t laatste  januari
wanneer het tere groen
al langzaam wortel maakt

onzekerheid
ligt als een zware deken
gedachten blijven draaien
wel, of niet…

spinsels komen en gaan
toch blijft altijd een lichtje
een teken van hoop                               
aan het eind van het verschiet


@ Coby 31 Januari 2014

vrijdag 17 januari 2014

Parels uit de zee



de golven
werken op mijn gemoed
het tij verandert
keer op keer

vandaag
rust in de palm
van mijn hand

geknield
op het zand
tussen eb en vloed
vind ik de woorden
en zijn inspiratie
raakt me
telkens weer



@ Coby 17 januari 2014

donderdag 16 januari 2014

Vier


de laatste jaren
trokken een sprintje
van hulpeloos kindje
tot een dametje met pit

de prinses  is jarig
vandaag is roze haar kleur
vol strikjes
en tierelantijntjes

morgen
mag ze naar school
in haar allermooiste jurk

de tijd gaat snel
ze lijkt alweer zo groot
krijgt een eigen willetje
maar kroelt
nog graag op schoot

als ze er is schijnt de zon
want haar lach
schenkt telkens weer
een kriebeltje geluk


-Voor Julia-



@ Coby 16-1-2014

woensdag 15 januari 2014

Zilte ruis

















januari
wolkt grijs
boven 't vlakke land
bij het oogsten
van de gouden pracht
ging alle kleur teloor
tot waar het oog reikt
dragen de velden
stemmig zwart
ik ben weer even daar
waar de lokroep van het water
altijd blijft
een zachte ruis
streelt vluchtig mijn oor
wanneer de golven
hun ritme smeden
tot een nieuw verhaal
welkom…
stroomt uit een zilte mond
de zee spreekt immer
zijn eigen taal



@ Coby 15 januari 2014

maandag 13 januari 2014

Voor Pieter



zijn komst
betekent een wereld
van verschil
liefdevol verwacht
in dankbaarheid ontvangen
komt een eind
aan grenzeloos verlangen
kleine handjes
en trappelvoetjes
zetten de tijd voor even stil
deze dag
koestert nieuw leven
en verbondenheid
voelt strakker dan ooit
zelfs de zon
gluurt schuchter door het raam
 jouw kracht
ligt diep verborgen
tussen de letters van je naam

*

10-1-2014

vrijdag 10 januari 2014

Samen




















haar zorg
strijkt tederheid in grijze haren
maar zelfs de zachtste handen
verliezen grip
oude liefde ademt nieuw
en herinnering
bakert zich stevig in
diep in gedachten
kijk ik door de ogen van toen
loop heel stil
langs mijn verleden
en verlang


@ Coby 9 januari 2014

woensdag 8 januari 2014

Kentering














soms zit je gevangen
kijk je naar binnen is er geen licht
zoek je tastend vreemde handen
raakt de toekomst
uit het zicht

blijven woorden ongeschreven
betekent gevoel
vaak minder dan niets
en sterft de fantasie 
tussen mijn kwasten op de kast

totdat het juk van moedeloosheid
wordt getild
tranen niet langer geweerd
kleur opnieuw
verstrengelt met kleur

pas dan kun je zeggen
't was donker
maar ik ben terug




@ Coby 8 Januari 2014

dinsdag 7 januari 2014

Filomena


ze omzeilt
de hoeken kunstig
degelijk grijs
verandert  in dromen
van pastel

in dit spel
van ritme en kleur
lijkt abstract
haast tastbaar
smelten gedachten
tot druppels aanéén

haar gevoel
preekt  absolute vrijheid
maar de kern
voor altijd strak omlijnd

*



Geschreven bij " Fragments of thought "
van Filomena  Booth


@ Coby 7 Januari 2014


zondag 5 januari 2014

Het dorp















diep verborgen
tussen de lagen

van mijn bestaan
woont nog steeds het kind
dat vol vertrouwen
haar glimlach schenkt
zonder vragen
of dubbele bodem lieft
en urenlang speelt
met haar vriendjes
op het plein
jaren laten sporen
met handen en voeten
gebonden aan nu
blijft toch het verlangen
nog éénmaal te zijn


@ Coby 5 Januari 2014

zaterdag 4 januari 2014

Witte roos


mijn witte letters
spellen liedjes
woorden vertellen meer
dan vragen ooit
broze blaadjes
breken de tijd
en achter het licht
weerkaatst de zon
de glimlach van een kind
herinnering
schrijft haar poëzie  voor altijd
geleid
door het zuchten
van de wind



@ Coby 4 Januari 2014

woensdag 1 januari 2014

In kwetsbaar zijn














op haar lijn
groeien de scheuren
de smaak van herhaling
bittert op mijn tong

herinnering
doet jeugd herleven
en in kwetsbaar zijn
beeft haar broze hand
als een tere bloem

het A woord
spreekt zonder klank
maar de galm
draagt verder dan ooit

jouw  herfst woekert voort
ongeacht het seizoen





@ Coby 2 Januari 2014

Als gezichten hun naam verliezen