De laatste dag

niemand
weet wat nog gaat komen
de wereld gaat intens te keer
op heel veel plaatsen
brandt de aarde
ons wiegje stond gelukkig hier

leven daar kent weinig waarde
grof geweld, ontelbare doden
doen onze zorgen
verdwijnen in het niets

vaak lijkt alles vanzelfsprekend
pas als we dreigen te verliezen
wat veel voor ons betekent
staan we stil

veel gemijmer deze uren
maakt niet uit vandaag
het mag
samen onderweg
de allerlaatste dag

***

@ Coby 

Gedane zaken

december

drijft  op wolken

gevuld met nostalgie

maar tussen
vergeven en vergeten
ligt nog steeds
een wereld van verschil

het nieuw begin

danst boven de golven

waar geschiedenis deint  

op een oud verhaal

de wind trekt aan

en eerdaags

nadert het schone schip

in de luwte van háár kiel

raken mijn woorden

de juiste snaar

@ Coby 29 December 2013

Winter

decemberkou

doorboort de dag

regen voelt als tranen

op een stil gezicht

het leven

rimpelt haar jaren slordig aaneen

maar de warmte blijft

samen

op dit kleine bankje

verweerd

en gestraald  door de tijd

genieten

van het laatste spoortje licht

@ Coby 21 December 2013

Lacune

traag

verglijden de uren

in de schaduw

doden vergeelde boeken

de tijd

tegenlicht

tekent  nog kleiner

voor wie de slaap niet kent

en op de donkere dagen voor...

waant iedere stilte

zich alleen

is de nacht zo diep

dat contouren

opgaan

in het niets

@ Coby 19 December 2013

Uit het oog...

karakters

groeien haast ongemerkt

gesprekken  ontpoppen

op  het zelfde niveau

en verantwoording

verandert in advies

eigen vleugels

houden ze uit de wind

maar de band blijft

als een veilige schouder

de liefde

tussen ouder  en kind

@ Coby 18 December 2013

Tussenweg

vaak
verdwijnen mijn letters
tussen wikken en wegen
verdrinken de zinnen
in het grijze gebied
waar emotie
strijdt met verstand

maar soms
rollen de woorden
als golven op het strand
schijnen de stralen van de zon
dieper dan ‘t gevoel
ooit verwoorden kan

@ Coby 17 December 2013

Vleugellam

oogstrelend
strooit de zon
haar kringen over ‘t blauw

de eerste nevel
versluiert het zicht
tijd vertraagt het beeld
en vandaag
spreekt nog meer in toen

herinnering vult de gaten
waar ongerijmd verlangen
ontwaakt

dromers
begraven hun sporen
vrijheid lokt
en oude vleugels
missen de kracht

@ Coby 12 December 2013

Onderweg

het laatste restje herfst

verbrokkelt tot compost

en de geur van dennen

overheerst

we zetten

onze huizen en harten open

voor het feest, dat verhaalt

over liefde enzo

pronkend met de grootste bomen

de meeste lichtjes

gevulde tafels en stapels kado’s

maar in het kleine

tussen voerbak en vee

tellen deze dingen

allemaal niet mee

@  Coby 10 December 2013

Beroering

doodstil

hangen de zware wolken

niet één klein straaltje

blikt tussen  ’t grijs

het herfstboek sluit

en langzaam

opent haar zwakke adem

de deuren van een nieuw seizoen

maar de oude reuzen

 gestript tot op het naakte bot

dragen nog steeds hun kracht

slechts een lichte huiver

beroert de kale takken

wanneer het laatste blad

wordt platgetrapt

@ Coby 7 December 2013

Rijping

‘s morgens vroeg

wanneer de dag

nog zacht is van de nacht

dwalen onze gedachten

over het oude jaar

waar blijdschap

werd verslagen

door dagen vol verdriet

en voorspoed

nog altijd leunt

op tranen van verlies

zelfs het gesteggel

tussen berusting en verweer

verwelkt langzaam

zoals de rozen

na hun laatste bloei

maar ondanks dat

beleef ik telkens weer

een stukje groei

@ Coby 4 December 2013

De cirkel

een straffe wind
rukt aan jouw naakte takken
de laatste blaadjes
zijn te tellen op de vingers
van één hand

aan je voet
tussen ’t zachte mos
moddert de rest van jouw kroon
moegestreden
op weg naar een nieuw begin

@ Coby 29 November 2013

Verweerd

de tijd

heeft zijn grauwe sluiers verstrooid

boven de lange jaren

verdwijnt het laatste spoortje glans

zoveel leven, slechts verbonden

door de adem van ’t seizoen

wijze ogen vertellen en eeltige handen

dragen sporen van verlies

maar zelfs in matte dromen

spiegelt herinnering immer voort

blijft de kleur bewaard

in beeld en woord

@ Coby 28 november 2013

Meesterwerk

langzaam sluit de nacht
één voor één
verbleken de sterren
en de dageraad
schildert zijn eerste contouren
in sluimerend wit

op die smalle lijn
tussen donker en licht
dampen de statige bomen
grillig tussen ’t verdorde riet

terwijl de vroege vogels
hun klanken doen zwellen
koestert de zon, zo zacht
de geboorte
van een nieuwe dag

@ Coby 

Hoger....

ik leg mijn handen
om de jouwe
en kus je blije lach

jouw ogen
stralen het nieuwe tegemoet
vertrouw me kleintje
geef je over
alles komt goed

hoog boven
spint het licht een liedje
en jouw krullen
dansen vrolijk mee

vanbinnen
trilt het ritme van geluk
twee knuistjes
veilig in de mijne
deze dag
kan niet meer stuk

Voor Kenji

@ Coby 23 November 2013

Het stille verstaan

de scherpste randjes
zijn geschuurd
en jij
leeft in mijn dromen
kwispelstaartend blij

maar de leegte blijft

ik verlang
zelfs naar ‘t geblaf
geflodder en geknoei
stiekem springen
op de bank
in oeverloos gestoei

ons huis
lijkt zoveel groter
de dagen langer
en thuiskomen
niet langer een feest

en ik
ik mis je nog steeds

@ Coby  21 November 2012

Boventallig

een wankel perspectief

bungelt aan dunne touwtjes

onzekerheid groeit

wanneer het kalme water klotst

zelfvertrouwen taant, afwijzing

geeft de grootste ego's klop

gepaneerd met een dun laagje zoet

bijt de waarheid zijn tanden stuk

want in een berg vol oude schoenen

valt één enkel paar niet op

@ Coby 19 November 2013

Houvast

steeds meer licht
schijnt door jouw takken
een zwart karkas schemert
tussen het laatste restje goud

de tekening op je bast
verhaalt de lange jaren
maar ik omarm de koester
van pril groen
tot ver in ’t vlammend rood

jij doorstaat
zelfs de zwaarste storm
stevig wortelt jouw stam
in rijpe grond

’s morgens bij het opstaan
elke dag opnieuw
de cirkel weer rond

@ Coby 11 November 2013

Het kind in mij

ben heel vaak dwalend
in de hoeken van mijn geest
op zoek naar erkenning
hoe het ooit is geweest

wachtend op een glimp
tussen schrille stemmen
de stilte overtreffend
als het geblaat van een lam
aan ’t begin van de slacht

langs paden
omsingeld met herinnering
over bergen vol sneeuw
wit, wollig en zacht

maar binnen
klinkt een schreeuw
meegevoerd door de wind
een gebed in de nacht
de roep
van het vergeten kind

-2010-

Jij

laat me drijven
op rivieren
van geduld

luistert
met gesloten ogen
naar het kloppen
van mn hart

wast mijn dagen
met humor
laat gewoon
de boel de boel

omarmt het leven
en geniet
stelt je open
voelt

maar blijft
zo helemaal jezelf

@ Coby 6 November 2013

Gelaagd

langzaam

pel ik de rokken 

van het leven

om uit te vinden

waar het nu werkelijk om gaat

@ Coby 5 November 2013

Scherven

de tijd brokkelt stukjes
van het zijn
weten en vergeten
spinnen een web
tussen de kale bomen
van jouw herfst

kwetsbaarheid
verhardt de stilte
woorden
verliezen het verhaal

de bloemen op tafel
beloven een nieuwe lente
maar tussen ‘t verdorde gras
zijn de laatste zaden
vertrapt

@ Coby 3 November 2013

Als gezichten hun naam verliezen

Tijdloos

teder bloeit een rode roos
tussen de regels
van dit dicht

oud verdriet verbleekt
bij het sluiten van de dag
toekomst koestert
zelfs de kleinste lach

het diepste zwart
verslagen
door ’t helderste licht

liefde kleurt de vlakken
jaren hebben geen naam
eb en vloed
bedekken slechts
het schuren van de tijd

@ Coby 1 November 2013

Harteklop

eindeloos grijs

stort weemoed over de nacht

donzig wit trekt strepen
in poederig licht

dagen met een lach
laten de jaren stralen
uren vol verdriet
tonen hun rafels niet

herinnering
draagt het leven
op vleugels van papier

zachtjes doorweven
met een simpel draadje zwart
verbergen deze kleuren
geheimen van het hart

@ Coby 29 Oktober 2013

Onderhuids

stille paden lokken

sporen lopen uit

het kruiend blad

vlijt zich tegen de stammen

maar geur van herfst

overwint

rulle aarde

kleeft aan mijn handen

't  roodkoper danst

in de cirkels van tijd

soms lijken letters geëtst

kruipen de woorden

onder mijn huid

zweef ik
met gesloten ogen

boven de allerhoogste kruin

@ Coby 27 Oktober 2013

Herfstbeeld

de koude grond

draagt  zijn naakte voren trots

zwart geploegd met her en der

restanten van een gulle tijd

langs de smalle paden

krullen haveloze nesten

tussen ’t kale hout

dauw verzamelt licht

en vroege stralen

verwarmen

wat eindeloos beschreven

in deze puurheid

zonder franje

klopt het hart van mijn gedicht

@ Coby 25 Oktober 2013

Wit op wit

terwijl de paarse pracht

vergaat

priemen haar takken

beroofd van alle keur

dromerig verlangen

slaat een brug

naar vergeten tijd

oude handen

smeden seizoenen

liefde opent een wijde blik

en stapsgewijs

verandert mijn kijken in zien

@ Coby 23 Oktober 2013

Stuifzand

de kou

rilt in opgeslagen kragen

eindeloos water

kabbelt op het lege strand

klapwiekend gekrijs

doorklieft de stilte

nietigheid

ontroert tot op het kille bot

ogen

gaan op in ’t felste blauw

stuifzand breekt het licht

en de wind spaart zijn adem

tot de laatste golf

@ Coby 21 Oktober 2013

Twijfeluur

onzekerheid

kleurt de dagen

achter vertrouwde muren

schrijft herinnering

haar eigen verhaal

ontelbare stappen

jaar in jaar uit

veiligheid

verdrinkt in  ’t  losse zand

saamhorigheid verandert

in wij en zij

alles heeft een laatste keer

langzaam groeit het afscheid

iedere dag

een stukje meer

@  Coby 7 Oktober 2013

Herboren

zacht licht schemert

regen druppelt parels
tussen 't zilverdraad

oud groen

trekt zich langzaam terug

stilletjes valt het eerste blad

een kruidige geur

hangt zwaar tussen de bomen

in de luwte van de zomer

begroeten de zwammen

een nieuw begin

@ Coby 10 September 2013

'' Rebirth '' Acryl op canvas (70x50)

Rijping

warme dagen korten

eerste rag spint haar parels

boven verwelkte kleur

diep verborgen tussen  ‘t  groene blad

blozen de volle trossen

en ik vul mijn glas

met onzichtbaar geluk

@ Coby 30 Augustus 2012

Liefje toch....

Zoveel mooie jaren

zoveel liefde

zoveel troost

de stilte die jij achterlaat

is oorverdovend

Iris 
2006   *   2013

@ Coby 2013

'' Pink '' Acryl op canvas 50x70

@  Coby Augustus 2013

Bij '' Ademloos '' Acryl op canvas 50x70

 @ Coby Augustus 2013

Ademloos

de nacht

sleept zijn sporen naar zee

maar de branding 

verlegt immer haar grens

haast teder

wiegt de lokroep van de kust

waar ogen als opaal

de dag verdrinken in eindeloos blauw

waait nog steeds dezelfde wind

diep verborgen

in de veiligheid van dromen

vindt mijn adem rust

@ Coby  5 Augustus 2012

'' Mind games '' Acryl op canvas 50x70

Op breekbare kleur

deze zomer

strijkt met zachte hand

de lange jaren glad

tere gebaren

overbruggen de tijd

kwetsbare vleugels

zweven op een bed van herinnering

langzaam voorbij

een stille groet verdwijnt

zijn schaduw

opent zelfs de kleinste bloem

in de tuinen  van ons hart

@ Coby 17 juli 2013

  

'' Fair '' Drieluik acryl 90x40 cm

@ Coby Juli 2013

Vlindering

de zon

streelt nieuwe vleugels

herinnering ademt

in wolken van glas

zachte streken

zweven op de wind

warmte

laat de tinten vloeien

onderweg

naar eeuwig licht

@ Coby 28 Juni 2013

" Batik '' Acryl op canvas 60x80cm

@ Coby 21 Juni 2012

Weet je nog wel...

witte voeten
spelen met de branding
in opgerolde pijpen
blaast de wind
een oude melodie

schitterogen stralen
en harten kloppen jong
want binnenin
geuren  de takken
nog altijd mei

@ Coby 14 Juni 2013

Als gezichten hun naam verliezen