zondag 18 januari 2015

Versteende tijd

de winter houdt zich schuil
tussen druipende takken, verlangend
naar een vleugje wit
om de hardheid te verzachten
gebeiteld in een oud gezicht

een zeurderig gemis
plakt stilte aan de muur, buiten
tikt het water een liedje op het raam
waar ’t ochtendlicht nog immer worstelt
met de nieuwe dag

geluid van klokken
verzandt in haar eigen refrein
morgen komt stapvoets dichter
en regen werpt zijn kringen
één voor één








@ Coby 18 januari 2015

zondag 11 januari 2015

Ver van mij


oneindig
op de grens van ons besef
voorbij de sterren
waar het hemelwater stroomt
fluisteren de wolken een groet

nederig buigt de wind
in zijn adem
dwarrelt het laatste stof

mijn hart omarmt het licht
en zwijgt





@ Coby 11 januari 2015

woensdag 7 januari 2015

Januari

op een bedje van tranen
bijt het zout een gat in de dag
mijn handen, vandaag zo leeg
verbrokkelen de uren tot één enkel moment

januari in maagdelijk wit
doet woorden roesten
in de kamers van mijn hoofd
en zelfs de mooiste zinnen verdwalen
in jouw ongesnoeide tuin
tussen de bomen van toen



@ Coby 7 januari 2015

zaterdag 3 januari 2015

Avondgloed

onder een hemel van schurend paars
koestert de dag zijn stilste uur

drijvend
op wolken van glas
ankert kwetsbaarheid in een open hand
emotie
draait cirkels in de nakende nacht

de laatste sneeuw
spreidt schaduw over ’t  brakke land
de voren diep geslagen op de bodem van de tijd
en het uitgeleefde hout
wacht



@ Coby 2 januari 2015