opnieuw
nadert een onstuimige tijd
waarin het blad
zijn laatste krachten verspeelt
in de aanschijn
van een onafwendbare dood
statige bomen
wiegen de broze skeletten, getooid
met een verstilde
haast bovenaardse schoonheid
ontroerend, tot op het bot
zoveel seizoenen ongemerkt voorbij
maar in de herfst...voel jij dichter
dichter bij mij
-
-
-
Acryl, vulmiddel en krijt
op canvas 50x50x3