langzaam
schuift ’t verleden voor het heden
dagelijkse dingen nemen meer tijd
gedachten
springen van de hak op de tak
en kledingstukken
verdwalen op een onwillig lijf
tijd trekt zich bescheiden terug
maar de glans van herkenning blijft
en tovert een glimlach
op jouw gezicht
schaduw
bestaat alleen bij gratie van het licht
@ Coby
Als gezichten hun naam verliezen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten