afstand vult de ruimte
en tussen lege armen
ademt een traan
langzaam
rijgen mijn letters
spelen zinnen
op de regels
van ’t maagdelijk wit
dichtbij
of ver van hier
heimwee tekent
maar geschreven woorden
verbinden
over bruggen van papier
* Dit gedichtje is derde geworden
bij de poëziewedstrijd
van onze weekkrant
@ Coby
Geen opmerkingen:
Een reactie posten