de spitse toren
werpt zijn schaduw ver vooruit
het nieuwe jaar
nadert met rasse schreden
weemoed
vult de uren
tussen gister en vandaag
zondagsklokken luiden
over nieuwe wijken
en ’t oude orgel
verwarmt een eenzaam hart
wanneer herinnering
ontwaakt
langs het uitgesleten pad
@ Coby 30 December 2012
zondag 30 december 2012
woensdag 26 december 2012
Groei
een leven
gekoesterde tijd
vastgelegd op foto’s
van meer dan dertig kersten
laat je vliegen
op eigen vleugels
gesterkt en gegroeid
door ’t vertrouwen
stroomt jouw rivier
langs bergen en dalen
gevormd door de jaren
onverbrekelijk verbonden
voor altijd
@ Coby 26 December 2012
maandag 24 december 2012
zaterdag 22 december 2012
Het blauwe uur
tere stemmen klinken
zacht licht
door ‘t beschilderd glas
de nacht ademt wolkjes
terwijl een dik pak sneeuw
de straten betovert
verwachting…
kleurt de dagen
tussen de takken
wentelt herinnering
in blauwazuur
en onverwacht
breekt een golf van heimwee
dit stille uur
@ Coby 22 December 2012
zacht licht
door ‘t beschilderd glas
de nacht ademt wolkjes
terwijl een dik pak sneeuw
de straten betovert
verwachting…
kleurt de dagen
tussen de takken
wentelt herinnering
in blauwazuur
en onverwacht
breekt een golf van heimwee
dit stille uur
@ Coby 22 December 2012
zondag 16 december 2012
Hoop
wanneer alles tevergeefs lijkt
limiet van incasseren
bijna bereikt
limiet van incasseren
bijna bereikt
kille onzekerheid
het leven tijdelijk platlegt
en de mond wordt gesnoerd
door woordeloze angst
het leven tijdelijk platlegt
en de mond wordt gesnoerd
door woordeloze angst
is er altijd nog hoop
opgeslagen
in het verste hoekje van je hart
opgeslagen
in het verste hoekje van je hart
dat kleine sprankje van diep gekomen
troost, geeft kracht en kan uitbotten
tot een grote, sterke boom
troost, geeft kracht en kan uitbotten
tot een grote, sterke boom
@ Coby
maandag 10 december 2012
Nieuwe winter
teveel onuitgesproken woorden
zweven over wolken van wind
de lucht tintelt
en verse sneeuw wist het beeld
verkleumd tussen naakte takken
laat ’t donzig wit
de lange jaren rusten
terwijl de toekomst gloort
baant een nieuwe winter
zijn smalle pad
naast de weg van oud verdriet
liefde
doet strakke monden spreken
vergeving poetst de tranen
uit de ogen van dit kind
@ Coby 10 December 2012
zaterdag 8 december 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)