Utopie

neem me mee

naar jouw wereld

waar ’t aardse grijs

verandert in vlammend rood

bollen van vuur

banen een weg

naar onbekende oorden

omringd door slapende sterren

op een bed van zuivere zij

onze tijd telt niet

jaren lijken onbegrensd

en alle zorgen verdwijnen

in het zwarte gat

Geschreven bij tweeluik  

'' Utopie '' Tweeluik acryl

@ Coby Maart 2013

Oneindig stil

onder de spiegel

ligt een wereld

waar tijd zich meet

aan huizen van koraal

diepe rijkdom sluiert

haast eerbiedig

en zonder geluid

serene schoonheid

zo onbegrepen

predikt 

miljoenen jaren

hetzelfde verhaal

@ Coby 26 Maart 2013

Oneindig stil ( tweeluik 80x50)

@ Coby 25 Maart 2013

De kern

tussen gebalde vuisten

en kromme tenen

rijgen droomloze uren

de nacht aanéén

lege woorden

verbleken

bij het krieken van de dag

maar de poëzie

blijft

gekrast op kleine kladjes

verwoorden die gedachten

mijn allerdiepste mij

@ Coby 24 Maart 2013

Onbesuisd

een gure wind

giert door hoeken en gaten

slaat een wig

tussen prille pracht

tere bloemen

zwiepen

in zijn bulderende lach

de kille adem fluit een liedje

boven lege straten, waar

naakte bomen kraken

vol verlangen

naar een groene jas

mensen lopen gebogen

zelfs de honden

versnellen hun pas

@ Coby 24 Maart 2013

'' Dans '' Acryl op canvas 60x80 cm

Dans

vlugge voeten

raken nauwelijks de grond

alles, volgens de regels

van het spel

muziek

streelt de zachte vormen

en statige ruggen leiden

huid tegen huid

in een explosie van kleur

zwieren de rokjes

ruisend

op het ritme van geluid

@ Coby 20 Maart 2012

Warmte

het licht duistert

de lamp schemert zacht
daagse dingen
verdrinken in ‘t stille grijs

zelfs de hond
vergeet te blaffen

ogen dommelen in
en drukke handen vinden rust
tussen de pannen
op het gas

@ Coby 20 Maart 2013

Losjes.....

tussen vogelkwetter

en eendgesnater

schrijf ik mijn dicht

de drempel  is laag

mijn woorden eenvoudig

 ben altijd op zoek

naar een beetje licht

@ Coby 18 Maart 2013

Lichtend wit

Lichtend wit

soms
is praten ontoereikend
blijven letters
steken in je keel

waar woorden stokken
druipt emotie
op het doek

gevoel
laat de verf spreken

vloeibaar
druppelt verlichting

via kwast
of een penseel

@ Coby 16 Maart 2013

Boemeltrein

de sneltrein van ons leven

raast altijd door en door

stations schieten voorbij

begeleid door het monotone ritme

van de knarsende wielen

op het uitgesleten spoor

de laatste tijd, rust zekerheid

op losse schroeven

gelouterd door de jaren

nemen we samen deze nieuwe trein

helaas

voor ons geen snelle

’t zal voorlopig wel de boemel zijn

@ Coby

Versluierd

wil je me kennen

lees dan

mijn woorden

tussen de spinsels

ademt

mijn echte ik

@ Coby  11 Maart 2013

Ver van mij

de koude wind

heeft zijn vleugels gestreken

onbekommerd

dobberen gedachten

op oneindig wit

takken zonder gebladerte

raken de grond

waar oerkracht herleeft

in schimmig licht

dichterbij

kun je nooit komen

onzichtbaar verval

doet vroeger ontwaken

leven verandert

in slechts een droom

@ Coby 10 Maart 2013

Lentekracht

de buitenwereld

opent haar vensters

met een lach

paars en geel

pronkend langs de sloten

kleine vlekjes

tussen gras

tijd

verstopt  zijn zwart

achter nieuwe kleuren

wanneer  ’t voorjaar

haar krachten schenkt

aan pril gewas

@ Coby 9 Maart 2013