diep verborgen
tussen de lagen
van mijn bestaan
woont nog steeds het kind
dat vol vertrouwen
haar glimlach schenkt
zonder vragen
of dubbele bodem lieft
en urenlang speelt
met haar vriendjes
op het plein
of dubbele bodem lieft
en urenlang speelt
met haar vriendjes
op het plein
jaren laten sporen
met handen en voeten
gebonden aan nu
blijft toch het verlangen
nog éénmaal te zijn
met handen en voeten
gebonden aan nu
blijft toch het verlangen
nog éénmaal te zijn
@ Coby 5 Januari 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten