een wreed besef
klaart het beeld
klaart het beeld
in zeeën van tijd
zoeken landerige dagen
perspectief
voeten
dwalen doelloos
tussen ‘t stervend blad
waar vroeger
wiegt op de adem van toen
wiegt op de adem van toen
langs de weg
groeit een nieuwe leegte
verpakt in verlangen
naar de andere kant
en ik volg mijn spoor
balancerend....
zonder jouw hand
zonder jouw hand
@ Coby 23 November
2014
Verlangend gedicht Coby.
BeantwoordenVerwijderenWarme groet,