Met zachte hand
geraakt
door een gouden penseel
glinstert verval tussen 't volle groen
ochtenddauw
strooit haar parels
als diamanten over lijzig web
de bodem, gehuld in drassig mos
draagt nieuwe sporen
zelfs het zachtste gras
toont eerbied voor stervend blad
en in de lucht, zo tintel
hangt een vleugje onbestemd
@ Coby 6 september 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten