onder zijn gouden kroon
verstopt tussen 't gevallen blad
breit vadertje tijd de cirkel rond
herfst
verandert de grootste reuzen
in een zwart skelet
zijn kwetsbare kant opent poorten van verlangen
voor even gedompeld in een regen van pastel
vergeelde beelden
zoeken schoorvoetend hun weg naar het hart
raken de juiste snaar en leggen de kiem
voor een nieuw begin
want zonder licht
sterft zelfs de kleinste bloem
@ Coby 2015
Licht doet leven Coby.
BeantwoordenVerwijderenMooi neergezet.
Zo treffend en weer multi-interpreteerbaar - heel erg mooi Coby!
BeantwoordenVerwijderenFijne zondag!
Bedankt!
BeantwoordenVerwijderen