Schemertijd de zon vlecht zijn laatste schaduw boven het stervend blad troost.. groeit in wijze woorden stukgelezen door de tijd zelfs de hardheid van de dag verpakt in kille uren, brokkelt tot kleine stukjes spijt kostbare jaren op handen gedragen breken grenzen met een tere blos en achter wolken wit en zacht verdwijnen de diepste groeven stilletjes in de nacht @ Coby november 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten