haar herfst
omhelst de waarheid
met een kinderlijke fantasie
beelden van toen
spiegelen
in het licht van vandaag
vragen verzanden
in ongerijmd herhalen
slechts een vage herkenning
kleurt de dag
met kwetsbare momenten
van vluchtig weten
steeds vaker overstemd
door grijze ruis
in ongerijmd herhalen
slechts een vage herkenning
kleurt de dag
met kwetsbare momenten
van vluchtig weten
steeds vaker overstemd
door grijze ruis
ongenadig
nadert het moment
dat in jouw hoofd
mijn naam onomkeerbaar
wordt gewist....
-
-
-
nadert het moment
dat in jouw hoofd
mijn naam onomkeerbaar
wordt gewist....
-
-
-
@ Coby oktober 2016
Als gezichten hun naam verliezen
Die grijze ruis die kostbare dingen overstemt. Wat een rakend gedicht Coby.
BeantwoordenVerwijderen