woensdag 31 augustus 2011

Rafels















op de drempel
verdwijnen onze stemmen
achter haar gesloten deur

in verboden kamers
voert zwart de boventoon, terwijl
tussen de rommel op de vloer
prille liefde zweeft, over
de bomen van haar bos

deze ragfijne scheiding
rafelt langs de randjes
langzaam... laten we los




31-8-2011

maandag 29 augustus 2011

Dichtbij
















soms, op
een onbewaakt moment
lees ik mezelf terug
in jouw gezicht

die vergeten glimp, laat
verloren dromen
ontwaken

een tedere groet
gehuld in
streelzacht ochtendlicht



30-8-2011

zondag 28 augustus 2011

Horen, zien en zwijgen
















vertrouwde muren
stralen warmte, en liefde
schrijft welkom op de deur

met op de trap
voetstappen, bedekt
onder een laagje stof

verleden herleeft
en verlangen naar thuis
wortelt diep

ergens…
veilig verborgen
tussen gister en morgen, tikt
de klok met wijze ogen
nog steeds op tijd
uur na uur



28-8-2011

zaterdag 27 augustus 2011

Met stille trom


















de afdruk
van jouw zachte adem
smelt druppels
op het koude raam

waar regen vloeit
in trieste ogen, tranen
de dagen
roerloos voorbij

de laatste zomerluchten
vergaan in stilte en
een fluistering van herfst
komt langzaam
naderbij




27-8-2011

vrijdag 26 augustus 2011

spijt...




verstopt
in een donker kastje
ver terug in de tijd

ligt een heel klein doosje
gevuld met spijt




Regenboog








Regenboog

slapende kleuren
achter een regengordijn
gewekt door de zon


Ommekeer






 
Ommekeer


bijna onzichtbaar
verandert licht van kleur, en
gaan dagen korten


Voor M.

 




als een bonte vlinder
vrolijk fladderend
tussen hoge bomen
kwam plots een eind
aan al jouw mooie dromen

door stilte overwoekert
vond jij eindelijk rust





20-2-2011

donderdag 25 augustus 2011

Lovesong







 tedere woorden
fluisteren zoekende handen
als liefde zingt

voor altijd
gevangen
in jouw glimlach



zondag 21 augustus 2011

Niemandsland

















verblijf in instellingen verbroedert
maar laat veiligheid smelten
als sneeuw voor de zon

achter de zorgvuldig gesloten deur
verlicht zijn dolfijnenlampje, de
grimmige schaduw van de nacht

brieven met kinderverdriet, vullen
lege colablikjes

- en verborgen tranen
huilen een moedergezicht
dat langzaam vervaagt - 




* Geschreven naar aanleiding van het boek
Niemandsland van Guurtje Leguijt

15-5-2011

zaterdag 20 augustus 2011

Tijdloos



haar veilige warmte
maakt plaats
als late zomers
stilletjes
overgaan in herfst

scherpe wind, kastijdt
de natte straten
en dode bladeren
spelen tikkertje
met de tijd

verlies, volgt
haar eigen lijn

stille uren, lijken dagen
maanden
worden jaren
en herinnering, vervaagt
tot een verhaal




Sirjansland  20-8-2011

woensdag 17 augustus 2011

Zwarte ranken / Dood spoor







waardigheid
hield zich schuil in de nacht
waar de laatste kraai, scharrelde
tussen zwart verkoolde ranken

op een dwarrelspoor van gevoelens
veranderde afstoten, in aantrekken
en de rook boven de wijngaard
trok langzaam op

oude liefde overwon, toen
de stem van het bloed
zong

in de verborgen taal
van bloemen

_______________________________________________________


Dood spoor 

 
waardigheid
hield zich schuil toen
een zwarte kraai scharrelde
tussen verkoolde ranken

dwarrelsporen twijfelden
en de rook boven de heuvels
trok langzaam op

maar onder een deken
van kwetsbaar dromen, slepen
slapeloze nachten de nieuwe dag
over kale velden, langs
de schaduw van verloren hoop


*  ( herschreven 23-8-2011 )

zaterdag 13 augustus 2011

Regendicht





achter iedere deur
woont
een nieuw gedicht

bij gebrek aan zonneschijn
schrijf ik
mijn donkere dagen licht



Avondlied












de laatste zon
tekent schaduw
en de avond valt

verre einders
lokken fel oranje

oerverlangen
stroomt als een rivier
gestaag omhoog

daggeluiden
omhelzen de stilte

verstopt
tussen vergeten klanken
verborgen voor het blote oog



Maanlicht en kriebelzand


 
verlaten paviljoens
liggen er troostloos bij
met op de vloer, restanten
van een lange dag

uitpuilende vuilnisbakken
komen me stinkend tegemoet

maar het nog altijd
warme zand
kriebelt zo lekker
tussen m,n blote tenen

want als liefde
twee harten samensmelt
verandert
alles in een sprookje

en dat allemaal
onder ’t zilver licht
van die mooie, volle maan



vrijdag 12 augustus 2011

Ongerept





   
de dageraad verkleurt
en vroege uren
ontwaken in schemerrust
zachte watergeluiden
ontstijgen langzaam
uit een borrelende sloot

haar benen, bloot en
nog bruin van de zon
rennen door het hoge gras
en gitzwarte haren
parelend van dauw, krullen
op haar smalle rug

terwijl ze wolkjes blaast
in de ijskoude lucht
breekt de hemel open
voor even…
danst haar naakte schoonheid
van ballast ontdaan

- voor even bevrijd, en
niet op de vlucht -



woensdag 10 augustus 2011

Teder gevat














waar rode rozen doornen
zoekt een verdwaald hart
haar thuis

vriendschap
legt bruggen over ravijnen
schenkt licht
in de donkerste nacht

koestert,
laat tranen verdwijnen

want achter de uitgewaaide kaarsen
omsluiten mijn armen
jouw verlies


Adem


even, verdween alle hoop
toen dikke rook
gele velden blakerde, en
de laatste strohalm brak

slechts een klein sprankje
wortelt verder, en
in zwartgepoetste harten
leeft onzichtbare angst

bij zoveel innerlijke storm
houden zelfs vergeten bloemen
eendrachtig hun adem in

maar in ’t eerste ochtendlicht
na een slapeloze nacht, ontwaakt
telkens weer een nieuw begin



 

dinsdag 9 augustus 2011

De geur van oleander



zachtjes, wiebelen jouw tenen
in het natte gras
terwijl dauwdruppeltjes
parelen op je nagels
zomersrood

de zon staat al hoog, en
een beloftevolle wind
briest zacht, tegen
de achtergrond
van wollige watten

bleke armen
krijgen langzaam de kleur
van rijpe olijven, en
de lucht van oleander
leunt zwaar

momenten
dichtbij

om nooit te vergeten
voor altijd de geur
van jouw blonde haar

*

zaterdag 6 augustus 2011

Sporen




tijd is geduldig
en liefde
laat sporen

iedere nieuwe dag
teken ik jouw lijnen
krachtig

kleur ze teder
als de vleugels van
een voorjaarsvlinder

toch…
blijf jij altijd zoeken
naar diefjes op laag water

Petanque



gewekt met de klanken
van Edith Piaf
kringelt de geur
van verse baguettes

de kinderen, vandaag
in blauw met wit
laten de ballen rollen

goedkeurend toegeknikt
door een oude fransoos
met pijp, en
een glaasje bordeaux

zelfs de zon, zet
haar beste beentje voor
en de hele camping
zingt in koor

j’aime, j’aime la vie



Sirjansland  6-8-2011

vrijdag 5 augustus 2011

Los












de straffe zeewind striemt over nieuw gewas
zelfs door ’t verse hooi
slaat hij golvend zijn spoor

jong groen wordt losgerukt 
en wervelt vrolijk omhoog in een loodgrijze lucht
waar takken zwaaien
hun broze schaduw dansend in het licht

zelfs de duinen hebben het zwaar
wanneer hoge golven beuken op het strand
hun koppen gedoopt in schuimend wit

maar jouw handen
rusten veilig in mijn hand







Sirjansland  5-8-2011

woensdag 3 augustus 2011

Gebroken licht


flinterdunne lijntjes, tekenen
ouder, dan de werkelijkheid
ooit worden zal

uitgekotst
door de maatschappij
sluit ze ’s avonds haar ogen
in vergeefse dromen
tussen gister en vandaag

aan de zelfkant, woont
geen begrip, en berouw
luidt iedere morgen
maar achter elke fles, leeft
een nieuw verhaal


Sirjansland  2-8-2011 

maandag 1 augustus 2011

Een echo van stilte


stille avonden
verbleken
en holle woorden
blijven doorzagen
in hetzelfde stramien

als de laatste zomer
allang is vertrokken
leggen raadsels, voor
altijd een kille druk

de naakte waarheid
verbergt zich, terwijl
achter de horizon
een nieuwe morgen
haar uren tekent
in zwart

uren, waarin jouw zwijgen
nog altijd na galmt
in mijn hart

  

Sirjansland  1-8-2011