De wind blaast stilte

een oude man

loopt langzaam voorbij

de laatste bus gemist, dus

weer te laat voor het feest, het pad

langs de zacht gekleurde voorjaarsbloemen

lijkt langer dan ooit

oneindig ver weg, diept

zijn verleden in gedachten aan toen

nu zijn stormen zijn geluwd

murmelt een zucht van verlichting rust

en de wind blaast stilte






 @ Coby


Als gezichten hun naam verliezen