zaterdag 11 juni 2011

Reservetijd


regendruppels vallen gestaag
zonder onderbreking
volgen het ritme
van mijn geplaagde hart
zo moe...

optimisme
begint te slijten, vertoont
kale plekken
zorgvuldig bedekt
met grenzeloos vertrouwen

gezondheid, altijd kwetsbaar
breekbaar als glas
gekoesterd en beschermd
in liefdevolle armen
van hem, die ontfermd

leven in reservetijd


verdriet en geluk
altijd samen, hand in hand


Geen opmerkingen:

Een reactie posten