Langzaam vergeet de tijd

voor eeuwig versmolten

in wazige gezichten

diep verborgen

waar heimwee onzeker dwaalt

langs straten vol verlangen, toen

wit nog wit en zwart nog zwart

jouw verwarde gedachten, schieten

als schimmen door het felle ochtendlicht

voor altijd op zoek

naar het vergeten gezicht





@ Coby

Als gezichten hun naam verliezen