oude ogen spreken tranen, met
over de leuning, nog steeds
haar vest
na elke reis
een veilige basis, zij
kende hem het allerbest
het water
lokte donkere dagen
maar de liefde, die stond vast
haar glimlach blijft hem troosten
voor eeuwig, verborgen
achter glas
achter glas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten