donderdag 29 december 2011

IJsbloemen












de toekomst toont kwetsbaar
en met elke nieuwe dag
verliezen jouw ogen meer licht

contouren vervagen 
terwijl de verte haar deuren sluit
naar de realiteit

vergeten emoties
penselen doeken vol herinnering

maar zelfs de kleur
van jouw geliefde bloemen
verdwijnt stilletjes
in ’t grijs



@  Coby 29-12-2011

Als gezichten hun naam verliezen

zondag 18 december 2011

Stuivertje wisselen















emoties slepen zich voort en
blijdschap vindt haar plek
naast de stoel van verdriet

wanneer onzekere stappen
de uitgesleten treden volgen
behoudt onze nabije toekomst
haar geheim

maar onderweg tranen de sterren
waar leven
voor eeuwig licht liet

soms volgt herkenning
meestal niet




@ Coby  2011

Als gezichten hun naam verliezen

Klatergoud



roerloos
staan zwartgekleurde bomen
langs de waterkant
en koude regen, valt
onafgebroken
uit de grijze lucht

maar aan de overkant
in de oude kerk
verspreiden adventskaarsen
hun licht
en klinkt het ere zij god
door de dikke muur

de warmte van binnen
beroert behoedzaam
het hart van een voorbijganger
diep in zijn jas
op weg naar nergens

alweer bijna kerst
nooit is het verschil zo duidelijk
als in deze tijd
wanneer eenzaamheid en pijn
verdrinken
in opgelegde vrolijkheid


@ Coby  2011

vrijdag 16 december 2011

Bagatel...













wanneer verleden
ontwaakt
wekken nachtmerries
slapende jongensdromen
en preken zwarte raven
over een onschuldige
kinderrug

jarenlang
worden de gruwelijke feiten
zorgvuldig
gebagatelliseerd

na totale ontluistering
giert woede
door getergde kelen en
liggen de schuldigen
onder vuur

maar de echte waarheid
houdt zich verborgen
veilig
achter een dikke muur


@ Coby  2011

woensdag 14 december 2011

Geraakt














een verstilde echo galmt
en langs muren van verlies
schuilen bleke gezichten
als sprekende poppen
met lege batterij


in volle bloei
hun stengels geknakt
kwam abrupt een eind
aan alle dagdromerij


Luik huilt
terwijl de rode rozen
bloeien
op de Place Saint-Lambert



@  Coby 2011

Broodnodig



tussen
kale takken
schijnt meedogenloos
de altijd brandende zon

een felle hitte
smeedt rimpels
op hun tanig gezicht

maar tengere halzen
dragen trots


@ Coby  14-12-2011

maandag 12 december 2011

Ben ik...














ben ik nog wie ik was
vroeger
toen de dagen oneindig
en de nachten zo zacht


ben ik nog dezelfde
als toen het licht
de morgen wekte
met een gulle kinderlach


of ben ik mezelf
kwijtgeraakt, onderweg
wanneer verdriet en stilte

postten op mijn pad



@  Coby  12-12-2011

Dicht














jeugdherinneringen
schitteren door afwezigheid
en gevoelens verbergen zich
achter een hoge muur

zoektochten lopen vast
en afkomst blijft verborgen
tussen de fijne mazen van de wet
waar getemperd optimisme
verdwijnt
na het allerlaatste uur

de deur naar de waarheid
blijft voorgoed gesloten
en leven blijft leven
in onvoltooid verleden tijd


@  Coby 2011

zaterdag 10 december 2011

Laatste dans...














tengere voeten
bedansen
het glimmend parket
de smalle schouders
dragen diep

dan zwelt de muziek en
zweeft ze over ’t toneel
in een wolk van tule
op weg
naar haar waarheid

bevrijd van de plek
waar illusie
wordt gevoed
door hongerende spiegels
en het eeuwig teveel

@  Coby 2011

woensdag 7 december 2011

Decemberwarm











lange rijen
trotseren de ijzige wind
lichtjes weerkaatsen
de ogen van een kind

tussen
versierde bomen
als glanzende parels
bevroren in dauw

en de adem
zo koud
dat hij breekt op je tong
zijn de straten
doordrenkt
met de geur van cacao


@  Coby  7-12-2011

maandag 5 december 2011

Wisseling van de wacht




na vijf december                   
weer ruim baan voor Santa Claus                    
mijter wordt kerstmuts                  

baard blijft                 




@  Coby  6-12-2011              

zondag 4 december 2011

Struisvogelpolitiek











donkere wolken schuiven voor de zon
wanneer trillende handen
blinde ogen bedekken
en de waarheid
zich niet langer laat verstoppen
achter een lach

missende bladzijden staren in zwart
waar alle zachtheid lijkt verdwenen
in de adem van de laatste stoot

harde woorden dolken diep
de clown is dood

zaterdag 3 december 2011

Schijnveilig















de hoge luchten kleuren zwart
en woeste wolken
bejagen als wilde dieren
het laatste spoortje licht


een lange avond zoekt vergetelheid
achter de dikke weekendkrant
maar buiten op de gesloten luiken
krassen de kraaien nog altijd hun naam





@  Coby  3-12-2011