zondag 29 juni 2014

Kind



het  water
weerkaatst in zijn stralen
een glinstering drijft dichterbij

ruwe aarde verpulvert tot zand
verweerde erosie
de som van jaren

veiligheid krimpt
verdriet vertraagt de stilte
en alles gaat voorbij

zo eindig, zo nieuw
verlaten
doch niet alleen

leun maar op mij
ik draag je



@ Coby 29 Juni 2014

maandag 23 juni 2014

Wending

verandering
regeert de dagen
het oud stramien
verliest terrein

niets
is meer hetzelfde

maar de buitenwereld blijft
en de zon schijnt
zelfs de bloemen
bloeien uitbundiger dan ooit

want de klok
telt door

ongeacht







@ Coby 22 Juni 2014

vrijdag 20 juni 2014

Nachtdicht


schoorvoetend
opent de tijd
haar laatste deur

grimmig zwart
verstikt de adem
stilte
vlecht nieuwe lijnen
op mijn gezicht

in de kamers
echoot het gemis
maar jouw mond
zwijgt voorgoed

een kille onrust
voedt de kou

deze  leegte
groeit nog sneller
dan het onkruid in de tuin
en in de gang
troost jouw jas de mijne







@  Coby 21 Juni 2014

maandag 16 juni 2014

Een zoete belofte












in de afdruk van het tij
lees ik jouw naam
als een zachte bries
laveert mijn antwoord
op de wind

de adem van de zomer
nadert tijdloos
een schaduw
zo voelbaar dichtbij

langzaam
verdrinken mijn tranen
in golven van verlies

maar tussen ’t roze parelmoer
dragen de dagen licht
daar troost het zoute water
terwijl de verte
belooft







@ Coby 16 juni 2014

dinsdag 10 juni 2014

Onomkeerbaar

het kille licht
sijpelt genadeloos door het raam
en beroert de realiteit

gisteren
schuilt nog immer
in de armen van toen

buiten
ontwaken de vogels
hun klanken 
breekbaar verborgen
tussen oneindig teer

een pijnlijk gemis
vult de leegte
met iedere hartslag
groeit het besef

nu niet, morgen niet
nooit meer …



@ Coby 10 Juni 2014