zaterdag 10 september 2011

Meriam



met elke nieuwe glimlach
drijf jij verder weg

steeds sneller
langs stromende rivieren, waar
wegen zonder licht
gemengde gevoelens de weg wijzen
op de tast

in kwetsbaar naakt met gesloten ogen
opgejaagd
door beelden in zwart-wit
vroeger toen de kachel snorde
en de theepot nog warm





@ Coby

Als gezichten hun naam verliezen


2 opmerkingen:

  1. Je laat het zo makkelijk lijken om mooi te schrijven ... maar het behoudt volgens mij heel veel emotie.

    Proberen tussen de regels te lezen lukt niet in 1 keer, omdat je het zo schrijft dat het voor iedereen wat anders kan inhouden. Sterk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel José, het lijkt misschien wel zo makkelijk, maar inderdaad er zit vaak meer in dan je zo op het eerste gezicht zou zeggen, bedankt voor je reactie
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen