de eerste rijp
schetst sprookjes op het glas
en koele lucht ademt tintelfris
zachte dauw waaiert nevels
waar breekbaar riet
meedeint in gesluierd wit
als de zon
langzaam verdrinkt
in een gloed van goudbrokaat
lijkt de wereld verstild
terwijl
het oude blad
knisperend vergaat
@ Coby 13-11-2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten