 |
het oude zomerblad kraakt
en in de verte
geurt de kruidige adem van herfst
lege ogen staren naar de muur
waar herinnering balanceert
langs de randen van besef
voeten raken nauwelijks de grond
en onwillige gedachten verdwalen
in boeken vol vergeelde plaatjes
verleden en heden ontmoeten
als de cirkel sluit
maar hoe vertel je de zon
dat haar stralen niet langer strelen
maar raken in de wirwar van het zijn
@ Coby 9 –8-2012
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten