wanneer al het oude
langzaam verdwijnt
in de adem van één nacht
in de adem van één nacht
opent de poort
voorzichtig
krast de tijd zijn kleuren
op het lege blad
de toekomst
ontvouwt haar web
verwachting
houdt zich schuil
achter onbekende deuren
houdt zich schuil
achter onbekende deuren
dagen lijken lichter
hoop groeit
en een piepklein spoortje
wortelt in ons hart
@ Coby 2 Januari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten