doodstil
hangen de zware wolken
niet één klein
straaltje
blikt tussen ’t grijs
het herfstboek
sluit
en langzaam
opent haar zwakke adem
de deuren van een
nieuw seizoen
maar de oude reuzen
gestript tot op het naakte bot
dragen nog steeds
hun kracht
slechts een lichte huiver
beroert de kale takken
wanneer het laatste
blad
wordt platgetrapt
@ Coby 7 December 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten