Zonder

donkere uren

groeien tot weken

eenzaamheid

verbergt haar stilte

onder een deken van verlies

wanneer de dagen beginnen

en eindigen zonder jou

in deze wirwar van emotie

bieden zelfs de schoonste woorden

geen troost

daar dragen groot en klein

hun eigen verdriet

zwevend

op flarden van herinnering

was jij, slechts een veertje

in de tijd

@ Coby 9 mei 2014