donderdag 23 oktober 2014

Windstil

verdriet
kerft zijn strepen
nog immer met dubbele pen
de strakke lijnen
verbergen een gewonde blik
die het ochtendlicht verschraalt
en de mooiste kleur
verwatert tot grijs

maar ik
werp het pantser
uit de allerhoogste boom
laat m,n adem los
en vlij mijn hart
in de armen van de tijd









@ Coby 23 Oktober 2014

2 opmerkingen: