maandag 7 september 2015

Sprokkels














ik draag mijn zinnen
langs ravijnen
bedans de hoogste toppen
ploeg letters
door het diepste zwart

schrijven
geeft ruimte en licht
regel na regel
wikken, wegen, schrappen
onderweg 
naar 't ultieme gedicht

ben nu wat ouder
maar sprokkel
nog immer mijn lied
en nooit...
had ik de woorden zo lief






@ Coby 7 september 2015

1 opmerking: