Novemberwind

de wind, verspreidt
haar onuitgesproken woorden
in de lucht

breekbaar als het fijnste porselein
raken letters de koude grond
verpulverd
door genadeloze klauwen 
van verleden tijd

dag na dag 
telt de som van jaren meer
gedachten neuriën in 't zelfde refrein
en herhaling vult de raadsels
voor de tiende keer

in het hoofd
blijven nieuwe verten onbereikt
maar in ogen
zoekend naar het licht
nadert vroeger. . . .
zo dicht
-
-

* Beeld: 
Schommelen III
van Frans van Straaten




@ Coby 15  november 2015

Als gezichten hun naam verliezen