toen jouw adem de mijne raakte
op de grens van nu en nooit
wreef een waterval vol liefde
de jaren uit je gezicht
een verstild moment dit kostbaar weten
gebeiteld in de groeven van ons hart
bloed over bloed
de beeltenis verbleekt, en ik
hoor het water rimpelen in de wind
als een zachte fluister
de laatste groet
-
-
-
@ Coby 3 augustus 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten