doodstil.... verzonken in gedachten aan dagen dat glanzende krullen vrolijk dansten onder het licht van duizend jaar walsen zoete klanken rond haar hoofd en in ‘t vertrouwde ritme klinkt nog steeds het heilig vuur overrompeld door een broos herkennen dat blijft raken tot het laatste uur
@ Coby november 2016 Als gezichten hun naam verliezen
Wederom prachtig Coby.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Hilly en een warme groet,
BeantwoordenVerwijderen