donderdag 6 april 2017

Reflectie
















in jouw wereld
is de eigenheid vergaan


daar...
in de nadagen van het zijn
vervliegt de tijd
tussen flarden van toen
op zoek naar vandaag

voor altijd
gehuld in een web vol vragen
hangt de toekomst
slordig om je heen
als een mistig gordijn
achter ramen zonder zicht

buiten fluiten de vogels
maar hun trilling
raakt niet langer jouw hart

maar wat voel jij?
in gedachten zo ver



@ Coby 6 april 2017

Als gezichten hun naam verliezen


2 opmerkingen: