de dageraad verkleurt
en vroege uren
ontwaken in schemerrust
zachte watergeluiden
ontstijgen langzaam
uit een borrelende sloot
haar benen, bloot en
nog bruin van de zon
rennen door het hoge gras
en gitzwarte haren
parelend van dauw, krullen
op haar smalle rug
terwijl ze wolkjes blaast
in de ijskoude lucht
breekt de hemel open
voor even…
danst haar naakte schoonheid
van ballast ontdaan
- voor even bevrijd, en
niet op de vlucht -
Zo zou het altijd moeten zijn .... mooi weer!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes José