Voorbij...

hoge bomen
buigen in de straffe wind
achter verdorde takken
verbergt de oude tijd
haar ware gezicht

in de schaduw
bepoedert de nacht
slapende herinneringen
met een laagje glans

vertellen ogen
vaak meer dan woorden ooit

gesloten harten
verliezen alle kleur
tussen nu
en het sluiten
van de allerlaatste deur


@ Coby 11-1-2012