lavendel
strooit haar vertrouwde geur
en gele narcissen
staan eenzaam op het oude dressoir
waar tussen de uitgebeten kringen
herinneringen
hun naam schrijven in het stof
haar geest dwaalt
en vroeger zoekt een thuis
in de kamer
vol schimmige gedaanten
en vroeger zoekt een thuis
in de kamer
vol schimmige gedaanten
zelfs de kraan
in het kleine keukentje
druppelt langzaam
op het ritme van verleden tijd
in het kleine keukentje
druppelt langzaam
op het ritme van verleden tijd
@ Coby 27 maart 2012
Als gezichten hun naam verliezen
Als gezichten hun naam verliezen
Ja mooie weer!! Ik vind jouw zinnen altijd zo prachtig "ritmisch" ...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes José
Bedankt josé, vind ik een groot compiment hoor, want een gedicht mooi vloeiend te laten lopen
Verwijderenblijf ik moeilijk vinden
Groetjes Coby