jouw blik trok de hemel
voor even naar hier
ogen spraken en monden
vulden zelfs de kleinste ruimte
met een lach
maar vriendschap waaide uit
als dode bladeren
in de herfst
woorden raakten
als messen op het naakte vel
stenen stapelden
maar de muren stortten in
en ik hoor jouw stilte
galmen in mijn hart
@ Coby 13 Juni 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten