vrijdag 25 december 2015

Gepolijst

achter zwarte wolken
grijnst de dag
zijn scherpe tanden bloot

herinnering plakt stilte op de muur
gekreukte lakens verkleumen
in de schaduw van 't schrale licht
en lege woorden
verzanden in zinnen zonder hart

kerst spreidt zijn zijden hemd
barmhartig over  't gemis
met in de verte beierende klokken, zo zacht
en langzaam nadert het moment
dat oude dromen vervagen tot beelden
gekoesterd door de warmte
van een eeuwige nacht



 @ Coby 25 december 2015

Geen opmerkingen:

Een reactie posten