zondag 30 oktober 2016

Deleted

























haar herfst
omhelst de waarheid
met een kinderlijke fantasie
beelden van toen
spiegelen
in het licht van vandaag

vragen verzanden
in ongerijmd herhalen
slechts een vage herkenning
kleurt de dag
met kwetsbare momenten
van vluchtig weten
steeds vaker overstemd

door grijze ruis

ongenadig
nadert het moment
dat in jouw hoofd
mijn naam onomkeerbaar
wordt gewist....
-
-
-



@ Coby oktober 2016


Als gezichten hun naam verliezen

1 opmerking:

  1. Die grijze ruis die kostbare dingen overstemt. Wat een rakend gedicht Coby.

    BeantwoordenVerwijderen