ga met me mee
tot aan de horizon
waar de zee
de zon laat verdwijnen
onder een dak van zwarte zijde
bestrooid met duizend sterren
naar de bodem van de oceaan
waar eeuwige stilte
met haar schitterend palet
al het aardse doet vervagen
wanneer we de tijd vergeten
en samen dansen
tot het vuur in onze ogen dooft
hou me vast
terwijl we wachten
tot het ochtendlicht ontwaakt
@ Coby
mixed media op canvas
Wat een prachtig schilderij Coby.
BeantwoordenVerwijderenHet gedicht ontroerd me zo mooi.
Dank je wel Hilly het is een ouder gedicht ...de laatste tijd schrijf ik niet meer zoveel , ben nu meer bezig met schilderen ....misschien later weer ... lieve groet,
BeantwoordenVerwijderen