struikelend
raken haar voeten
de drempels
van volwassenheid
zonder blik of bloos
vertellen woorden
leugens
tegen de golven
van de zee
verliezen gebaren
hun warmte
aan de allerlaatste ster
al dragen jouw ogen
mijn licht
vandaag
schrijft onbegrip
haar naam in gulle letters
dichtbij
maar nog nooit zo ver
@ Coby 1 Juni 2012
Onbegrip en afstand ... mooi, maar heftige gevoelens!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes José
ja, maar gelukkig zijn hier alle stormen alweer een beetje geluwd....
BeantwoordenVerwijderenbedankt voor het langkomen
Fijne dag en een lieve groet,