zachtjes
beroert de eerste rijp
haar kale takken
tussen verlaten nesten
speelt de wind een afscheidslied
de laatste blaadjes
rollen de loper uit
lichtvoetig
nadert een nieuwe winter
sterft de herfst een zachte dood
tussen knispergeel
en blozend rood
@ Coby 18 november 2012
Ik hoef niet te zeggen dat het goed is, het nodigt uit tot steeds opnieuw lezen en dat is volgens mij het geheim van een mooi gedicht (of een goeie schrijver;-))
BeantwoordenVerwijderenBedankt José, de herfst raakt me ieder jaar weer...
BeantwoordenVerwijderen