vrijdag 13 mei 2016

Labyrint

de ruwe zee hekelt haar pad
in een tomeloze vlaag
voeten verdwalen in stoffige passen
kille onrust verlamt en zelfs de waarheid
spreekt met dubbele tong

noordenwind
geeft vrij spel aan gedachten op de vlucht
maar zijn liefde laveert het bootje
langs de scherpste klif
naar de plek waar verleden en heden
elkaar omarmen
en de dagen versmelten tot lucht




@ Coby 13 mei 2016

Geen opmerkingen:

Een reactie posten