's morgens vroeg
wanneer de nacht zich wentelt
in het laatste restje slaap
brengen ijle stemmen
een sonate
door het open raam
een kwetsbaar koor
van tere nekjes boven 't geel
opent de dag
in een aubade van dansende klanken
maar de schaduw van verlangen
ontwaakt
telkens weer.....
-
-
-
@ Coby 10 mei 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten