Onderhuids

stille paden lokken

sporen lopen uit

het kruiend blad

vlijt zich tegen de stammen

maar geur van herfst

overwint

rulle aarde

kleeft aan mijn handen

't  roodkoper danst

in de cirkels van tijd

soms lijken letters geëtst

kruipen de woorden

onder mijn huid

zweef ik
met gesloten ogen

boven de allerhoogste kruin

@ Coby 27 Oktober 2013