onzekerheid
kleurt de dagen
achter vertrouwde
muren
schrijft
herinnering
haar eigen verhaal
ontelbare stappen
jaar in jaar uit
veiligheid
verdrinkt in ’t losse
zand
saamhorigheid verandert
in wij en zij
alles heeft een
laatste keer
langzaam groeit
het afscheid
iedere dag
een stukje meer
@
Coby 7 Oktober 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten