Stuifzand

de kou

rilt in opgeslagen kragen

eindeloos water

kabbelt op het lege strand

klapwiekend gekrijs

doorklieft de stilte

nietigheid

ontroert tot op het kille bot

ogen

gaan op in ’t felste blauw

stuifzand breekt het licht

en de wind spaart zijn adem

tot de laatste golf

@ Coby 21 Oktober 2013