in de afdruk van het tij
lees ik jouw naam
lees ik jouw naam
als een zachte bries
laveert
mijn antwoord
op de wind
de
adem van de zomer
nadert
tijdloos
een schaduw
zo
voelbaar dichtbij
langzaam
verdrinken mijn tranen
in
golven van verlies
maar
tussen ’t roze parelmoer
dragen
de dagen licht
daar
troost het zoute water
terwijl
de verte
belooft
@ Coby 16 juni 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten