het water
weerkaatst
in zijn stralen
een
glinstering drijft dichterbij
ruwe
aarde verpulvert tot zand
verweerde
erosie
de
som van jaren
veiligheid
krimpt
verdriet
vertraagt de stilte
en alles
gaat voorbij
zo
eindig, zo nieuw
verlaten
doch
niet alleen
leun
maar op mij
ik
draag je
@ Coby 29 Juni
2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten