vrijdag 20 juni 2014

Nachtdicht


schoorvoetend
opent de tijd
haar laatste deur

grimmig zwart
verstikt de adem
stilte
vlecht nieuwe lijnen
op mijn gezicht

in de kamers
echoot het gemis
maar jouw mond
zwijgt voorgoed

een kille onrust
voedt de kou

deze  leegte
groeit nog sneller
dan het onkruid in de tuin
en in de gang
troost jouw jas de mijne







@  Coby 21 Juni 2014

3 opmerkingen:

  1. Daar ben ik even stil van ..... trieste mooie woorden.
    Krijg behoefte om je een dikke knuffel te sturen....

    Liefs José

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Troostknuffels zijn hier altijd welkom José
    dank je wel en liefs terug,

    BeantwoordenVerwijderen
  3. *Je een hele vrachtwagen stuurt* ;-)

    BeantwoordenVerwijderen